Dolmabahce

Pagi-pagi lagi kami sudah terpacak dari tram Yusof Pasa dan tiba di stesen Kabatas untuk ke Dolmabahce, istana singgahsana Mustafa Kemal Ataturk semasa hayatnya.

Sebaik sahaja turun dan berjalan kaki dari stesen Kabatas, akan kelihatan Masjid Dolmabahce yang merupakan sebahagian dari Dolmabahce Palace. Pintu masuk Dolmabahce terletak bersebelahan masjid ini. Langkah yang pertama di Domabahce di sambut oleh Menara Jam Domabahce.

Sekuriti yang amat ketat ala-ala pemeriksaan di airport harus di lalui oleh setiap pelawat sebelum dibenarkan masuk melangkaui gate Dolmabahce. Malahan, kasut juga perlu dilapik dengan plastik untuk mengelakkan kekotoran mencemari karpet di istana ini.

Dolmabahce mula di bina selepas Sultan AbdulMecid yang cenderung dengan pengaruh barat, mengarahkan agar sebuah istana baru dibina kerana merasakan binaan Topkapi sangat ketinggalan berbanding istana-istana Eropah.

Sememangnya, senibina ‘keinggerisan’ Dolmabahce amat berbeza dengan ‘keturkisan’ Topkapi. Namun, Dolmabahce tetap tidak kalah berbanding Topkapi dari segi keluasan.

Istana Dolmabahce terdiri daripada beberapa bahagian dan bangunan seperti Harem, Palace of  Crown Prince, Painting Museum dan Clock Museum.

Tidak seperi Istana dan Harem di Topkapi, pelawat tidak di benarkan berada sesuka hati di dalam kawasan Isatana dan Harem di Dolmabahce. Setiap beberapa orang di dalam kumpulan akan di berikan seorang tour guide untuk melawat kawasan. Fotogropi tidak lansung di benarkan di dalam istana. Pelawat tidak bebas untuk melawat ke sana sini dan pergerakan haruslah mengikut kumpulan yang akan mengikuti tour guide tersebut. Malahan, kita hanya dibenarkan mengikut laluan-laluan yang disediakan dan tidak dibenarkan menyentuh dan menilik secara dekat peralatan-peralatan dan hiasan-hiasan yang ada.

Bayaran masuk ke Dolmabahce ialah 30 TL. Ianya dibuka dari pukul 9 pagi – 4 petang, dan di tutup pada setiap hari Isnin dan Khamis.